dinsdag 28 juni 2011

Dapper kereltje

Jesse moest vanmorgen aantreden in het ziekenhuis. Zijn trommelvliezen moesten worden doorgeprikt en zijn neusamandelen moesten eruit.

Bij het ziekenhuis aangekomen vond Jesse het heel vervelend dat hij een naambandje om kreeg, daarvoor moest hij eventjes huilen. Dat maakte al snel plaats voor nieuwsgierigheid, want er waren heel veel kindjes op de afdeling en er was heel veel speelgoed om te gaan bekijken.

Jesse was al snel aan de beurt, hij was nummer 3 in de rij en terwijl er een groot bed meegereden werd droeg ik Jesse op de arm mee naar de lift en de wachtruimte bij de operatiekamer. Het mutsje dat ik op moest doen vond Jesse wel grappig, hij wilde het er nog vanaf trekken. De balon die hij daar kreeg vond ie wel erg leuk en daar hebben we even mee staan overgooien terwijl we aan het wachten waren.

Jesse is met een roesje in slaap gebracht in mijn armen. Hij verzette zich een tijdje, maar uiteindelijk was hij in diepe rust. Toen moest ik hem achterlaten en werd ik alvast op de plek geparkeerd waar Jesse na de operatie naartoe gebracht zou worden. Het dapperheidsdiploma werd al meteen in m'n handen gedrukt.
Niet lang daarna kwam ook Jesse de verkoeverkamer binnen. Het duurde heel lang voor hij wakker werd. Bleef steeds in diepe rust, maar toen hij eenmaal één oog open deed kwam hij snel overeind en wist niet hoe snel hij bij mij moest komen (ik zat er al pal naast). Eenmaal bij mij op schoot was alles prima.
Ik werd op het bed geparkeerd en zo werden we weer terug naar de kinderafdeling gereden. Jesse had even tijd nodig om bij te komen, bleef lekker bij me hangen en wat drinken. Al snel wilde hij even van schoot en dan snel weer terug. En zo ging hij steeds langer even spelen.
Toen de deur open ging omdat nu ook zijn kamergenootje gekalmeerd was schoot Jesse meteen naar de gang toe om daar te gaan spelen. De kamer met die twee bedden en een paar kastjes had hij inmiddels wel goed genoeg bekeken.

Iets na tienen mochten we naar huis, in de auto viel Jesse al in slaap en thuis heb ik hem meteen weer in bed gelegd. Daar heeft hij meteen 3 uur aan één stuk geslapen en dat is erg veel voor Jesse. Eenmaal wakker was hij nog een beetje rustig, maar hoorde al vreemde geluiden van buiten komen waardoor hij toch even ging kijken.

Na wat pap gegeten te hebben (Thea, die pap valt in de smaak) en een knijpfruit naar binnen te hebben gewerkt ging Jesse heerlijk spelen.

Aan het eind van de dag was Jesse weer wat mopperig. Het was niet duidelijk of hij nou honger had, moe was of gewoon last had van de warmte. Hij wilde even niet veel meer dan bij mama hangen geloof ik.

Vanavond ging hij weer lekker slapen en we zullen zien wat de nacht zal brengen.

maandag 6 juni 2011

Beetje inhalen

2 foto's van een klein stukje speelbos, een hele serie van de kabelbaan vlakbij. Heel fijn dat Myrthe nu zelf de heuvel op kan komen met het zitje, scheelt mij een heleboel keer heen en weer lopen. Enig nadeel is dat je kinderen wel vies thuis komen.
De drie aan het lezen en tot slot Jesse met een tuinbroek. Casper had die bij hem aangetrokken.... Staat wel schattig toch?
Hier gaat het prima, Jesse heeft het lopen nu echt ontdekt en doet eigenlijk niet anders meer. Sinds zaterdag ligt er gras in onze tuin en speciaal daarvoor heeft het mooie weer plaats gemaakt voor wat regen. Hoeven wij weer wat minder te sproeien.
Woensdag gaan ik wel met Jesse even naar de KNO-arts. Jesse heeft ook op de momenten dat hij minder verkouden is flinke druk op zijn oren staan ontdekten we bij het consultatiebureau en daarom gaan we nu ook eens met Jesse naar de "orendokter".